Skip to main content
Home » Technologie » Bioasekuracja najważniejszym sposobem ochrony stad przed chorobami
Technologie w rolnictwie

Bioasekuracja najważniejszym sposobem ochrony stad przed chorobami

Prof.-dr-hab.-Zygmunt-Pejsak-4
Prof.-dr-hab.-Zygmunt-Pejsak-4

Prof. dr hab. Zygmunt Pejsak

Krajowy Kierownik Specjalizacji „Choroby świń”, Państwowy Instytut weterynaryjny – Państwowy Instytut Badawczy, Zakład Chorób Świń

Zagadnienie bioasekuracji, obejmuje elementy profilaktyki chorób świń, wywołanych przez drobnoustroje chorobotwórcze i warunkowo chorobotwórcze, występujące przede wszystkim w chowie wielkotowarowym.

Korzyści z bioasekuracji:

  • ogranicza znacząco stosowanie w celach zdrowotnych środków przeciwdrobnoustrojowych, czyli antybiotyków (antimicrobials), w celu przeciwdziałania spadkowi ich skuteczności leczniczej;
  • zwiększa efektywność produkcji, przyczyniając się w istotnym stopniu do spadku występowania chorób zakaźnych w stadzie świń.

Produkcja świń w Polsce nigdy w historii nie była tak zagrożona z powodów chorobowych jak to ma miejsce obecnie. Przyczyną tego stanu rzeczy jest, występującą w Polsce od 4 lat, najgroźniejsza choroba świń – afrykański pomór świń (African Swine Fever – ASF). Główną i w zasadzie jedyną  przyczyną rozprzestrzenienia się jej były błędy popełniane przez ludzi.

Wektory przenoszenia mikroorganizmów do stad świń:

  • wałęsające się po lesie i wychodzące poza teren chlewni psy i koty;
  • ptaki i gryzonie;
  • wyroby mięsne zakupione z nieznanego źródła i wniesione do chlewni;
  • dziczyzna i wyroby z dziczyzny, szczególnie z dzików skłusowanych;
  • zanieczyszczona wirusem zielonka lub siano;
  • powietrze – droga aerogenna (od kilkudziesięciu metrów – w przypadku wirusa PRRS, do kilkudziesięciu km w odniesieniu do wirusa pryszczycy (FMDV).

Przestrzeganie  podstawowych zasad bioasekuracji chroni w bardzo dużym stopniu przed wszystkimi wymienionym wektorami.

Wdrożenie, we wszystkich chlewniach utrzymujących świnie, zasad bioasekuracji wydaje się być obecnie najważniejszym sposobem ochrony krajowego pogłowia świń przed ASF. Warunkiem podstawowym, pozwalającym na prawidłowe wprowadzenie wspomnianych zasad jest ogrodzenie budynków inwentarskich. Bez spełnienia tego wstępnego kryterium nie może być mowy o pełnym zabezpieczeniu obiektu przed chorobą.

Codzienne, solidne przestrzeganie podstawowych zasad bioasekuracji daje zatem szansę ochrony krajowego pogłowia trzody chlewnej przed ASF oraz innymi chorobami tego gatunku zwierząt. Warto pamiętać, że zgodnie z ostatnimi decyzjami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (O.I.E.), kraj, w którym występuje ASF u dzików ale przez kolejnych 12 miesięcy nie stwierdza się tej choroby w stadach świń uznać można za wolny od ASF u świń.

Rys. 1. Rozprzestrzenienie się ASF u dzików i u świń w okresie 4 lat epizootii choroby w Polsce.
Next article